ค่าความเป็นกรด-ด่างหรือค่า pH เป็นค่าที่กำหนดขึ้นอยู่กับขนาดที่กำหนดไว้คล้ายกับอุณหภูมิ ซึ่งหมายความว่าค่า pH ของน้ำไม่พารามิเตอร์ทางกายภาพที่สามารถวัดความเข้มข้นหรือในปริมาณ แต่มันเป็นตัวเลขระหว่าง 0 และ 14 กำหนดวิธีการที่เป็นกรดหรือพื้นฐานร่างกายของน้ำตามมาตราส่วนลอการิทึมที่ต่ำกว่าจำนวนที่เป็นกรดมากขึ้นน้ำสูงกว่าจำนวนที่พื้นฐานมากขึ้นก็คือพีเอช 7 ถือว่าเป็นที่เป็นกลางมาตราส่วนลอการิทึมหมายความว่าแต่ละหมายเลขต่ำกว่า 7 เป็น 10 ครั้งเป็นกรดมากขึ้นกว่าจำนวนที่ก่อนหน้านี้เมื่อนับถอยหลัง เช่นเดียวกันเมื่อนับขึ้นสูงกว่า 7 จำนวนแต่ละขั้นพื้นฐาน 10 ครั้งเกินกว่าจำนวนที่ก่อนหน้านี้

ค่าพีเอชย่อมาจาก “พลังไฮโดรเจน” ค่าตัวเลขของค่าพีเอช จะถูกกำหนดโดยความเข้มข้นของโมเลกุลของไฮโดรเจนไอออน (H +) ³ นี้จะกระทำโดยการลอการิทึมเชิงลบของความเข้มข้นของ H + (-log (H +)) ตัวอย่างเช่นถ้ามีการแก้ปัญหา H + ความเข้มข้นของ 10-3 เอ็มพีเอชของการแก้ปัญหาจะ -log (10-3) ซึ่งเท่ากับ 3

ค่าพีเอชจะมีการรายงานเป็นตัวเลขระหว่าง 0 และ 14 เป็นหน่วยมาตรฐานค่า pH หน่วยนี้จะเทียบเท่ากับลอการิทึมเชิงลบของความเข้มข้นของโมเลกุลไฮโดรเจนไอออน (-log (H +)) ในการแก้ปัญหา ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความถูกต้องของการวัดค่าพีเอชสามารถดำเนินการอย่างได้โดยใช้พีเอชมิเตอร์ใดอย่างหนึ่งหรือสองตำแหน่งทศนิยม

แต่เนื่องจากระดับค่า pH เป็นลอการิทึมพยายามที่จะเฉลี่ยสองค่าพีเอชจะไม่ถูกต้องทางคณิตศาสตร์ หากค่าเฉลี่ยที่จำเป็นก็สามารถรายงานว่าค่ามัธยฐานหรือช่วงไม่เป็นคำนวณง่าย ด่างสามารถรายงานเป็นมิลลิกรัม / ลิตรหรือ microequivalents ต่อลิตร (mEq / L) เมื่ออยู่ในมิลลิกรัม / ลิตรมันหมายถึงคาร์บอเนต (CO32-) ไบคาร์บอเนต (HCO3-) หรือแคลเซียมคาร์บอเนต (CaCO3) ความเข้มข้นแม้ว่าแคลเซียมคาร์บอเนตที่พบมากที่สุดคือ ระดับค่า pH น้ำ ระดับค่า pH ที่เหมาะสมสำหรับปลา 6.5-9.0 นอกช่วงที่เหมาะสมจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่เครียดหรือตาย ถ้าค่า pH ของน้ำที่สูงเกินไปหรือต่ำเกินไปมีชีวิตในน้ำที่อาศัยอยู่ในมันจะตาย พีเอชนอกจากนี้ยังสามารถส่งผลกระทบต่อการละลายและความเป็นพิษของสารเคมีและโลหะหนักในน้ำ¹² ส่วนใหญ่ของสัตว์น้ำชอบช่วงค่า pH 6.5-9.0 แม้บางคนจะสามารถมีชีวิตอยู่ในน้ำที่มีระดับค่า pH นอกช่วงนี้

ในฐานะที่เป็นระดับค่า pH ย้ายออกไปจากช่วงนี้ (ขึ้นหรือลง) ก็สามารถเน้นระบบสัตว์และลดการฟักไข่และอัตราการรอดตาย นอกต่อไปในช่วงที่ค่า pH ที่เหมาะสมคือค่าที่สูงกว่าอัตราการตาย สายพันธุ์ที่มีความสำคัญมากขึ้นได้รับผลกระทบมากขึ้นก็คือจากการเปลี่ยนแปลงในค่า pH นอกเหนือจากผลกระทบทางชีวภาพระดับพีเอชที่รุนแรงมักจะเพิ่มการละลายของธาตุและสารที่ทำให้สารเคมีที่เป็นพิษมากขึ้น “มือถือ” และเพิ่มความเสี่ยงของการดูดซึมโดยสัตว์น้ำ

สัตว์น้ำไม่ได้เป็นคนเดียวที่ไ​​ด้รับผลกระทบจากค่า pH ในขณะที่มนุษย์มีความอดทนสูงในระดับพีเอช (ระดับดื่มช่วง 4-11 ที่มีการระคายเคืองทางเดินอาหารน้อยที่สุด) ยังคงมีความกังวล¹⁴ ค่า pH ค่าที่มากกว่า 11 อาจทำให้เกิดการระคายเคืองต่อผิวหนังและตาเช่นเดียวกับค่า pH ด้านล่าง 4. ค่าพีเอช 2.5 ด้านล่างจะทำให้เกิดความเสียหายกลับไม่ได้ไปดาดผิวและอวัยวะ ลดระดับค่า pH เพิ่มความเสี่ยงของการระดมโลหะที่เป็นพิษที่สามารถดูดซึมได้โดยมนุษย์และระดับ 8.0 ข้างต้นไม่สามารถฆ่าเชื้อได้อย่างมีประสิทธิภาพด้วยคลอรีนที่ก่อให้เกิดความเสี่ยงทางอ้อมอื่นๆ  นอกจากนี้ระดับค่า pH 6.5-9.5 นอกสามารถสร้างความเสียหายและเป็นสนิมท่อและระบบอื่นๆ ต่อการเพิ่มความเป็นพิษของโลหะหนัก