ที่ผ่านมา 50 ปีประเทศไทยได้หล่อเลี้ยงอุตสาหกรรมการผลิตรถยนต์ของมันเข้าไปในเสาหลักที่แข็งแกร่งของฐานอุตสาหกรรมในฐานะที่เป็นประเทศที่มีการจัดตั้งตัวเองเป็นศูนย์กลางยานยนต์ชั้นนำในตะวันออกเฉียงใต้ของภูมิภาคเอเชีย ภาพรวมของการประกอบรถยนต์ดำเนินงานในประเทศเผยให้เห็นเส้นขึ้นเหมาะสำหรับการแสดงรถยนต์ระหว่างประเทศประกอบไปด้วยหลายแบรนด์ระดับโลกเช่น ฟอร์ด, General Motors, ฮอนด้า, มาสด้า, มิตซูบิชินิสสัน SAIC Motor, ซูซูกิและโตโยต้า ส่วนใหญ่ของผู้ผลิตยานยนต์ชั้นนำจากสหรัฐอเมริกายุโรปและเอเชียโดยมีตัวแทนในประเทศไทย

ภาคยานยนต์รวมทั้งชิ้นส่วนและอุปกรณ์ยังคงเป็นหนึ่งในสินค้าส่งออกที่มีค่าที่สุดส่งมาจากประเทศเป็นประจำทุกปีคิดเป็นกว่า 10% ของมูลค่าการส่งออกรวม ในปี 2015 อุตสาหกรรมยังคงแนวโน้มนี้มูลค่าของสินค้าส่งออก

ประเทศไทยกลายเป็นประเทศรายได้ปานกลาง รายได้ในปี 2011 ในช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านมาประเทศไทยมีความก้าวหน้าที่โดดเด่นในการพัฒนาทางสังคมและเศรษฐกิจที่ย้ายมาจากประเทศที่มีรายได้ต่ำจะเป็นประเทศรายได้บนในการผลิตน้อยกว่า เป็นเช่นนี้ประเทศไทยได้รับหนึ่งในเรื่องราวความสำเร็จของการพัฒนาอ้างกันอย่างแพร่หลายกับการเติบโตที่แข็งแกร่งอย่างต่อเนื่องและการลดความยากจน

เศรษฐกิจไทยขยายตัวในอัตราเฉลี่ยต่อปีร้อยละ 7.5 ในช่วงปลายปี 1980 และต้นปี 1990, การสร้างล้านของงานที่ช่วยดึงผู้คนนับล้านออกจากความยากจน กําไรพร้อมหลายมิติของสวัสดิการได้รับที่น่าประทับใจ: เด็ก ๆ อยู่ในขณะนี้ได้รับมากขึ้นปีของการศึกษาและแทบทุกคนได้รับการคุ้มครองในขณะนี้โดยการประกันสุขภาพในขณะที่รูปแบบอื่นๆ ของการประกันสังคมมีการขยายตัว

ความยากจนได้ลดลงอย่างมากในช่วง 30 ปีที่ผ่านมาจาก 67% ในปี 1986 เป็น 11% ในปี 2014 ขณะที่รายได้เพิ่มขึ้น แต่ความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันยังคงก่อให้เกิดความท้าทายที่สำคัญมีช่องโหว่ที่เป็นผลมาจากการเติบโตทางเศรษฐกิจเที่ยงราคาสินค้าเกษตรลดลงและภัยแล้งอย่างต่อเนื่อง ความยากจนในประเทศไทยเป็นหลักเป็นปรากฏการณ์ชนบท ในฐานะที่เป็นของปี 2013 กว่าร้อยละ 80 ของประเทศ 7.3 ล้านคนอาศัยอยู่ที่ยากจนในพื้นที่ชนบท นอกจากนี้ยังเพิ่มอีก 6.7 ล้านที่อาศัยอยู่ภายใน 20 เปอร์เซ็นต์เหนือเส้นความยากจนแห่งชาติและยังคงเป็นความเสี่ยงที่จะลดลงกลับเข้าสู่ความยากจน แม้ว่าความไม่เท่าเทียมกันได้ลดลงในช่วงที่ผ่านมา 30 ปีที่ผ่านมาการจัดจำหน่ายในประเทศไทยยังคงไม่เท่ากันเมื่อเทียบกับหลายประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออก ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญและการเจริญเติบโตของรายได้ในครัวเรือนและการบริโภคที่สามารถมองเห็นได้ทั่วและอยู่ในภูมิภาคของประเทศไทยมีเงินในกระเป๋าของความยากจนเหลืออยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือภาคเหนือและภาคใต้

เศรษฐกิจไทยเผชิญกับอุปสรรคและการเจริญเติบโตได้รับเจียมเนื้อเจียมตัวที่ร้อยละ 2.8 ในปี 2015 หลังจากที่ร้อยละ 0.9 ในปี 2014 ส่วนหนึ่งบนพื้นฐานของการบริโภคภาครัฐและการลงทุนและอีกส่วนหนึ่งในการนำเข้าที่ลดลง แนวโน้มอันดับเครดิต 2016 เป็นร้อยละ 2.5 อัตราการฟื้นตัวของเศรษฐกิจและการเจริญเติบโตเฉยเมยจะขึ้นอยู่กับวิธีการที่รวดเร็วประเทศไทยสามารถเอาชนะปัจจัยการส่งเสริมการเจริญเติบโตของรูปแบบการรวมมากขึ้น มีโอกาสในขอบฟ้ารวมทั้งการขยายการค้าโดยรวมเพิ่มขึ้นด้วยเศรษฐกิจโลกกอดการเจริญเติบโตโดยการใช้กระแสการลงทุนภาครัฐกับฝูงชนที่ในเมืองหลวงส่วนตัวกระตุ้นการบริโภคภายในประเทศและการปรับปรุงคุณภาพของการบริการสาธารณะทั่วทั้งประเทศมี นี้จะให้การสนับสนุนการเริ่มต้นใหม่ของความสมดุลมากขึ้นเส้นทางการเจริญเติบโตสูงที่ช่วยขจัดความยากจนและช่วยเพิ่มความเจริญรุ่งเรืองร่วมกันสำหรับประชาชนทุกคน